GR
EN
Βασικά συμπεράσματα της Έρευνας
Η κρίση στην διεθνή οικονομία και η σταδιακή προσχώρηση σ΄ αυτή και της ελληνικής, έχει αρχίσει να πλήττει και τον εγχώριο παραγωγικό κορμό. Οι επιχειρήσεις, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα βρέθηκαν σε ένα νέο, αρνητικό περιβάλλον, με τα χαρακτηριστικά των αγορών να ανατρέπονται ριζικά, τις πιέσεις να εντείνονται και την αβεβαιότητα να κυριαρχεί. Εξαίρεση αποτελούν οι επιχειρήσεις εκείνες, που έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με τον κατασκευαστικό κλάδο, οι οποίες βρέθηκαν σε καταστάσεις πίεσης της ζήτησής τους πριν από το 2008.
Ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Θεσσαλίας & Κεντρικής Ελλάδος επιδιώκοντας να αποτυπώσει την κατάσταση που επικρατεί στην βιομηχανία της περιφέρειας ευθύνης του διενήργησε έρευνα σε ένα επιλεγμένο δείγμα 183 επιχειρήσεων, που αποτελούν κάτι λιγότερο από το 50% της δύναμής του, των Νομών της Θεσσαλίας και της Στερεάς Ελλάδος, το διάστημα από 2 Φεβρουαρίου 2009 έως 25 Φεβρουαρίου 2009. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με ερωτηματολόγιο πολλαπλών ερωτήσεων, και τα βασικά της συμπεράσματα είναι τα εξής:
- Παρά το γεγονός ότι οι επιχειρήσεις εκτιμούν ότι βιώνουν χαρακτηριστικά της κρίσης, εν τούτοις, στην μεγάλη τους πλειοψηφία δεν επιλέγουν λύσεις που αφορούν σε μείωση του προσωπικού τους. Αντίθετα, προκρίνουν λύσεις, οι οποίες, υποβοηθούν την διατήρηση των θέσεων απασχόλησης, μέσω τις ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων. Η επιλογή τους αυτή, παρά τις δυσμενείς συνθήκες, που επικρατούν υπογραμμίζει το γεγονός ότι αντιμετωπίζουν τα γεγονότα με νηφαλιότητα και ψυχραιμία διαισθανόμενες παράλληλα την κοινωνική ευθύνη τους, έστω και αν ήδη έχουν αρχίσει να δοκιμάζονται σοβαρά οι αντοχές τους.
- Οι επιχειρήσεις, με βάση τις παραγγελίες τους αλλά και τις συμπεριφορές των αγορών εκτιμούν ότι κατά το α΄ εξάμηνο του 2009 θα καταγράψουν οικονομικές και παραγωγικές επιδόσεις δυσμενέστερες από εκείνες του 2008, γεγονός που επιβεβαιώνει το αρνητικό κλίμα, που ήδη έχει αρχίσει να εγκαθίσταται στην μεταποιητική κοινότητα.
- Το μεγαλύτερο πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις, με ιδιαίτερη ένταση είναι η μείωση της ζήτησης στην εσωτερική αγορά, την οποία υφίστανται και οι εξαγωγικές επιχειρήσεις στις διεθνείς αγορές.
- Ο βασικός κανόνας της αγοράς, που είναι η εμπιστοσύνη έχει αρχίσει να αλλοιώνεται σοβαρά, με δεδομένο ότι τόσο οι ακάλυπτες επιταγές όσο και η μη ανταπόκριση των πελατών των επιχειρήσεων στις υποχρεώσεις τους στρεβλώνουν το περιβάλλον και τους όρους των συναλλαγών. Η κατάσταση αυτή επιτείνει την αβεβαιότητα και περιορίζει ακόμη περισσότερο τις συναλλαγές.
- Η πρόσβαση σε πηγές χρηματοδότησης έχει καταστεί ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση, αφού πλέον το πιστωτικό σύστημα περιορίζεται σε επιλεκτικές χρηματοδοτήσεις, δημιουργώντας συνθήκες, ακόμη και ασφυξίας στις επιχειρήσεις και στην αγορά.
- Η πλήρης απαισιοδοξία των επιχειρήσεων διατυπώνεται όταν εκτιμούν για την ένταση της κρίσης στο αμέσως επόμενο διάστημα, την οποία την περιγράφουν ως εντονότερη απ΄ ό,τι είναι σήμερα, γεγονός που αποτελεί και την κατακλείδα του ισχύοντος κλίματος μεταξύ των επιχειρήσεων.
Οι προτάσεις των επιχειρήσεις κινούνται στην αντιμετώπιση των προβλημάτων τους μεσοπρόθεσμα και επιδιώκουν να αποκαταστήσουν ένα μέρος, έστω, της εύρυθμης λειτουργίας τους. Επί της ουσίας, επιδιώκουν να υπερβούν την πιστωτική ασφυξία, που σήμερα επικρατεί στην αγορά, επιλέγοντας λύσεις, που πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να ανοίξουν δρόμους, έστω και αν αντιλαμβάνονται απόλυτα, ότι αυτές είτε είναι δύσκολο να εφαρμοστούν στην επιθυμητή έκταση είτε είναι και ανέφικτες υπό τις τραγικές συνθήκες των δημοσιονομικών της χώρας. Πάντως, είναι προφανές, ότι ακόμη οι πόροι για την ενίσχυση της οικονομίας μέσω του τραπεζικού συστήματος δεν έχουν φτάσει στις επιχειρήσεις με την ένταση και την έκταση που εκείνες έχουν ανάγκη.
Πρώτη πρόταση είναι η παρέμβαση του κράτους με εγγυήσεις του προς το πιστωτικό σύστημα, ώστε να διασφαλιστεί η απαραίτητη ρευστότητα.
Δεύτερη πρόταση είναι η εξόφληση από το κράτος των οφειλών του από δημόσια έργα, προμήθειες υλικού υγείας, αναλώσιμων υλικών, επιχορηγήσεων του αναπτυξιακού νόμου και επιστροφή του ΦΠΑ στις εξαγωγικές επιχειρήσεις.
Τρίτη πρόταση είναι η βελτίωση των όρων συμμετοχής στο ΤΕΜΠΜΕ, ώστε διαφοροποιούμενων των κανόνων επιλεξιμότητας (κερδοφορία, απασχόληση, κύκλος εργασιών, κλάδοι μεταποίησης προϊόντων του πρωτογενή τομέα) να αποκτήσουν περισσότερες επιχειρήσεις πρόσβαση σ΄ αυτό.
Τέταρτη πρόταση είναι η άμεση ενεργοποίηση προγραμμάτων του ΕΣΠΑ, ώστε εκείνες τουλάχιστον που διατηρούν αναλλοίωτα ακόμη τα σχέδιά τους για εκσυγχρονισμό να τα υλοποιήσουν.
Τέλος, όπως προαναφέρθηκε, οι επιχειρήσεις παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, δεν επιλέγουν ως πρώτη λύση τις απολύσεις. Αντιθέτως, με αίσθημα ευθύνης και εκτιμώντας ότι ένας από τους πολυτιμότερους παράγοντες της επιχείρησης είναι το ανθρώπινο δυναμικό της, επιθυμούν να εξαντλήσουν κάθε δυνατότητα διατήρησής του, επιλέγοντας μορφές ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων.
Η έρευνα αυτή θα επαναληφθεί το επόμενο εξάμηνο για να διαπιστωθούν τυχόν μεταβολές.
